Ticagrelor ใน STEMI ก่อนถึงโรงพยาบาล

N Engl J Med 2014;371:1016-1027.

บทความเรื่อง Prehospital Ticagrelor in ST-Segment Elevation Myocardial Infarction รายงานว่า ticagrelor ซึ่งเป็น direct-acting platelet P2Y12 receptor antagonist สามารถลดอุบัติการณ์ของเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ของระบบหัวใจและหลอดเลือดที่รุนแรงเมื่อให้ระหว่างรับผู้ป่วยไว้ในโรงพยาบาลในผู้ป่วย ST-segment elevation myocardial infarction (STEMI) แต่ยังไม่มีข้อมูลว่าการให้ ticagrelor ก่อนถึงโรงพยาบาลสามารถฟื้นฟู coronary reperfusion และผลลัพธ์ทางคลินิกหรือไม่

นักวิจัยศึกษาแบบ international, multicenter, randomized, double-blind study จากผู้ป่วย 1,862 คนที่มี STEMI สั้นกว่า 6 ชั่วโมง โดยเปรียบเทียบระหว่างการรักษาด้วย ticagrelor ก่อนถึงโรงพยาบาล (ในรถพยาบาล) และในโรงพยาบาล (ในห้องตรวจสวนหัวใจ) จุดยุติปฐมภูมิ ได้แก่ สัดส่วนของผู้ป่วยที่ไม่มีการกลับเป็นปกติ 70% หรือมากกว่าของคลื่นไฟฟ้าหัวใจที่ยกสูงขึ้นก่อนทำ percutaneous coronary intervention (PCI) และสัดส่วนของผู้ป่วยที่ไม่มี Thrombolysis in Myocardial Infarction flow ระดับ grade 3 ในหลอดเลือดแดงที่ทำให้กล้ามเนื้อหัวใจตายจากการเอกซเรย์หลอดเลือด จุดยุติทุติยภูมิ ได้แก่ อัตราการเกิดเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ของหัวใจและหลอดเลือดที่รุนแรงและการเกิดลิ่มเลือดอุดตันในขดลวดที่ 30 วัน

มัธยฐานเวลาจากการสุ่มถึงการเอกซเรย์หลอดเลือดเท่ากับ 48 นาที และมัธยฐานความแตกต่างของเวลาระหว่างการรักษาทั้ง 2 วิธีเท่ากับ 31 นาที จุดยุติปฐมภูมิทั้ง 2 ข้อไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่มก่อนถึงโรงพยาบาลและกลุ่มในโรงพยาบาล การไม่กลับเป็นปกติ 70% หรือมากกว่าของคลื่นไฟฟ้าหัวใจที่ยกสูงขึ้นหลังทำ PCI (จุดยุติทุติยภูมิ) พบใน 42.5% และ 47.5% ของผู้ป่วย อัตราการเกิดเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ของหัวใจและหลอดเลือดที่รุนแรงไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างทั้ง 2 กลุ่ม อัตราการเกิดลิ่มเลือดอุดตันในขดลวดต่ำกว่าในกลุ่มก่อนถึงโรงพยาบาลเทียบกับกลุ่มในโรงพยาบาล (0% vs. 0.8% ใน 24 ชั่วโมงแรก; 0.2% vs. 1.2% ที่ 30 วัน) ขณะที่อัตราการเกิดเลือดออกรุนแรงอยู่ในระดับต่ำและใกล้เคียงกันในทั้ง 2 กลุ่มไม่ว่าประเมินตามนิยามใด

การรักษาด้วย ticagrelor ก่อนถึงโรงพยาบาลในผู้ป่วย STEMI เฉียบพลันมีความปลอดภัยแต่ไม่ได้ช่วยให้ coronary reperfusion ก่อนทำ PCI ดีขึ้น