จำกัด Nonprotein Calories ให้อาหารทางสายยางผู้ป่วยวิกฤติ

N Engl J Med 2015;372:2398-2408.

บทความเรื่อง Permissive Underfeeding or Standard Enteral Feeding in Critically Ill Adults รายงานว่า ปัจจุบันยังไม่มีข้อมูลแน่ชัดเกี่ยวกับเป้าแคลอรีที่เหมาะสมสำหรับผู้ป่วยวิกฤติ ซึ่งการศึกษานี้ได้ประเมินผลของการจำกัด nonprotein calories (permissive underfeeding) เทียบกับการให้อาหารทางสายยางตามมาตรฐานต่ออัตรา 90 วันในผู้ใหญ่ โดยทั้ง 2 กลุ่มได้รับโปรตีนตามปริมาณที่แนะนำ

การศึกษาสุ่มให้ผู้ป่วยวิกฤติได้รับ permissive underfeeding (40-60% ของความต้องการแคลอรี) หรืออาหารมาตรฐาน (70-100%) เป็นระยะเวลาสูงสุด 14 วัน โดยได้รับโปรตีนในปริมาณเท่ากัน และผลลัพธ์หลัก ได้แก่ อัตราตาย 90 วัน

ผู้ป่วยทั้ง 2 กลุ่มมีลักษณะที่พื้นฐานใกล้เคียงกัน และ 96.8% ของผู้ป่วยได้ใช้เครื่องช่วยหายใจ ระหว่างช่วงการรักษาพบว่า กลุ่มที่ได้รับ permissive underfeeding มีค่าเฉลี่ย (± SD) ของแคลอรีที่ได้รับต่ำกว่ากลุ่มที่ได้รับอาหารมาตรฐาน (835 ± 297 กิโลแคลอรีต่อวัน vs 1,299 ± 467 กิโลแคลอรีต่อวัน, p < 0.001; 46 ± 14% vs 71 ± 22% ของความต้องการแคลอรี; p < 0.001) ทั้ง 2 กลุ่มมีปริมาณโปรตีนที่ได้รับใกล้เคียงกัน (57 ± 24 กรัมต่อวันและ 59 ± 25 กรัมต่อวัน; p = 0.29) อัตราตาย 90 วันระหว่างทั้ง 2 กลุ่มใกล้เคียงกันโดยเสียชีวิต 121 รายจาก 445 ราย (27.2%) ในกลุ่ม permissive underfeeding และ 127 รายจาก 440 ราย (28.9%) ในกลุ่มได้รับอาหารมาตรฐาน (relative risk สำหรับ permissive underfeeding เท่ากับ 0.94; 95% confidence interval [CI] 0.76-1.16; p = 0.58) จากการศึกษาไม่พบเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ที่ร้ายแรงและไม่พบความต่างที่มีนัยสำคัญด้านความไม่ทนต่ออาหาร ท้องร่วง การติดเชื้อในไอซียู ตลอดจนระยะการพักรักษาในไอซียูหรือโรงพยาบาล

การศึกษาชี้ว่า การให้อาหารทางสายยางด้วยอาหารที่จำกัด nonprotein calories สำหรับผู้ป่วยวิกฤติไม่สัมพันธ์กับอัตราตายที่ต่ำลงเมื่อเทียบกับอาหารซึ่งมี nonprotein calories เต็มส่วน