ผลลัพธ์ทางคลินิกระยะยาวจาก SVT

JAMA Intern Med. Published online July 13, 2015.

บทความเรื่อง Long-Term Clinical Outcomes of Splanchnic Vein Thrombosis: Results of an International Registry ชี้ว่ายังคงมีข้อมูลจำกัดเกี่ยวกับผลลัพธ์ทางคลินิกระยะยาวในผู้ป่วย splanchnic vein thrombosis (SVT) ซึ่งการศึกษานี้ได้ประเมินอัตราอุบัติการณ์ของเลือดออก การเกิดลิ่มเลือด และการตายในผู้ป่วย SVT

การศึกษามีขึ้นระหว่างวันที่ 2 พฤษภาคม ค.ศ. 2008 ถึงวันที่ 30 มกราคม ค.ศ. 2014 และการติดตามผลระยะเวลา 2 ปีเสร็จสิ้นในวันที่ 30 มกราคม ค.ศ. 2014 โดยวิเคราะห์ข้อมูลตั้งแต่วันที่ 1 กรกฎาคม ค.ศ. 2014 ถึงวันที่ 28 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2015 กลุ่มตัวอย่าง 604 รายเป็นผู้ป่วยที่ตรวจพบ SVT และไม่มีเกณฑ์การคัดออก การศึกษาได้รวบรวมข้อมูลลักษณะพื้นฐาน ปัจจัยเสี่ยง และการรักษาด้วยยาต้านเกล็ดเลือด โดยบันทึกผลลัพธ์ทางคลินิกระหว่างการติดตามและทบทวนโดยกรรมการกลาง

มาตรวัดผลลัพธ์ ได้แก่ เลือดออกรุนแรงประเมินจาก International Society on Thrombosis and Hemostasis, เลือดออกที่ต้องเข้าโรงพยาบาล, การเกิดลิ่มเลือด รวมถึงลิ่มเลือดในหลอดเลือดดำและหลอดเลือดแดง และอัตราตายทุกสาเหตุ

จากผู้ป่วย 604 ราย (อายุมัธยฐาน 54 ปี โดย 62.6% เป็นชาย) พบว่า 21 ราย (3.5%) ไม่เข้าร่วมจนสิ้นสุดการติดตาม ปัจจัยเสี่ยงที่พบบ่อยสำหรับ SVT ได้แก่ ตับแข็ง (167 รายจาก 600 ราย [27.8%]) และมะเร็งที่เป็นก้อน (136 รายจาก 600 ราย [22.7%]) โดยตำแหน่งที่มักพบการอุดตันคือ portal vein (465 รายจาก 604 ราย [77.0%]) และ mesenteric veins (266 รายจาก 604 ราย [44.0%]) ผู้ป่วย 465 รายจากทั้งหมด (77.0%) ได้รับยาต้านการแข็งตัวของเลือดเฉลี่ย 13.9 เดือน โดยผู้ป่วย 175 ราย (37.6%) ได้รับ parenteral treatment อย่างเดียว และ 290 ราย (62.4%) ได้รับ vitamin K antagonists อัตราอุบัติการณ์ (ด้วย 95% CIs) เท่ากับ 3.8 per 100 patient-years (2.7-5.2) สำหรับเลือดออกรุนแรง, 7.3 per 100 patient-years (5.8-9.3) สำหรับการเกิดลิ่มเลือด และ 10.3 per 100 patient-years (8.5-12.5) สำหรับการตายทุกสาเหตุ อัตราระหว่างได้รับยาต้านการแข็งตัวของเลือดเท่ากับ 3.9 per 100 patient-years (2.6-6.0) สำหรับเลือดออกรุนแรง และ 5.6 per 100 patient-years (3.9-8.0) สำหรับการเกิดลิ่มเลือด และมีอัตราเท่ากับ 1.0 per 100 patient-years (0.3-4.2) และ 10.5 per 100 patient-years (6.8-16.3) หลังหยุดยา อัตราที่สูงที่สุดสำหรับเลือดออกรุนแรงและการเกิดลิ่มเลือดระหว่างการศึกษาทั้งหมดพบในผู้ป่วยตับแข็ง (10.0 per 100 patient-years [6.6-15.1] และ 11.3 per 100 patient-years [7.7-16.8] ตามลำดับ) ขณะที่อัตราที่ต่ำที่สุดพบในผู้ป่วยซึ่ง SVT เป็นผลจากปัจจัยเสี่ยงชั่วคราว (0.5 per 100 patient-years [0.1-3.7] และ 3.2 per 100 patient-years [1.4-7.0] ตามลำดับ)

ผู้ป่วย SVT ส่วนใหญ่มีความเสี่ยงสูงต่อลิ่มเลือดในระยะยาว ในผู้ป่วยตับแข็งจะต้องชั่งน้ำหนักความเสี่ยงดังกล่าวกับความเสี่ยงที่สูงของเลือดออกรุนแรง ขณะที่การรักษาด้วยยาต้านการแข็งตัวของเลือดดูจะปลอดภัยและมีประสิทธิภาพดีในผู้ป่วย SVT ส่วนใหญ่