เปรียบเทียบเพิ่มสารชีวภาพและยามาตรฐานต่อการลางานในข้ออักเสบรูมาตอยด์ที่เริ่มเป็น  

AMA Intern Med. Published online July 1, 2013

            บทความเรื่อง Biological vs Conventional Combination Treatment and Work Loss in Early Rheumatoid Arthritis: A Randomized Trial รายงานว่า การนำ biological tumor necrosis factor inhibitors มาใช้ช่วยให้ผลลัพธ์การรักษา rheumatoid arthritis (RA) ดีขึ้นแต่ก็ทำให้ต้นทุนการรักษาสูงขึ้นมากเช่นกัน ขณะเดียวกันก็มีข้อมูลรายงานว่ามีผลลัพธ์ด้านรังสีวิทยาดีกว่าเมื่อเทียบกับการเพิ่มยาต้านรูมาติสซั่มปรับเปลี่ยนการดำเนินโรคในระยะเวลา 2 ปี  

นักวิจัยศึกษาว่าผลลัพธ์ด้านรังสีวิทยาที่ดีกว่านำไปสู่ผลลัพธ์ที่ดีกว่าด้านความเสียหายต่องานหรือไม่ โดยใช้วิธีศึกษาแบบ multicenter, 2-arm, parallel, randomized, active-controlled, open-label trial จากผู้ป่วยที่เพิ่งเป็น RA (มีอาการ < 1 ปี) จากคลินิกรูมาตอยด์ 15 แห่งในสวีเดนระหว่างวันที่ 1 ตุลาคม ค.ศ. 2002 ถึงวันที่ 31 ธันวาคม ค.ศ. 2005 และจำกัดกลุ่มประชากรในการศึกษาเฉพาะผู้ป่วยในวัยทำงาน (อายุ < 63 ปี)  

            นักวิจัยสุ่มให้ผู้ป่วยที่ไม่ได้ low disease activity หลังรักษาด้วย methotrexate แล้ว 3-4 เดือน เพิ่ม biological treatment ด้วย infliximab หรือ conventional combination treatment ด้วย sulfasalazine ร่วมกับ  hydroxychloroquine โดยมาตรวัดผลลัพธ์ ได้แก่ การลาป่วยในแต่ละเดือนและจำนวนวันที่จ่ายเบี้ยประกันทุพพลภาพที่ 21 วันหลังการสุ่มจากทะเบียน Swedish Social Insurance Office การวิเคราะห์เป็นแบบ intention to treat รวมผู้ป่วยทั้งหมด และปรับตามการลาป่วยและการจ่ายเบี้ยประกันทุพพลภาพ

            จากผู้ป่วยที่นำมาศึกษา 204 ราย มี 105 รายที่ได้รับ biological treatment และ 99 รายได้รับ conventional treatment ผู้ป่วย 7 รายในกลุ่ม biological treatment และ 4 รายในกลุ่ม conventional treatment ไม่ได้รับยาที่ศึกษา  และผู้ป่วย 72 ราย และ 52 รายเข้าร่วมตามแผนการศึกษาเป็นเวลา 21 เดือน ค่าเฉลี่ย (SD) ที่พื้นฐานของการลางานเท่ากับ 17 (13) d/mo (median, 16 d/mo) ในทั้งสองกลุ่ม (mean difference, 0.6 d/mo; 95% CI, -3.0 ถึง 3.9) และ mean changes ของการลางานที่ 21 เดือน เท่ากับ -4.9 d/mo ในกลุ่ม biological treatment และ -6.2 d/mo ในกลุ่ม conventional treatment (adjusted mean difference, 1.6 d/mo; 95% CI, -1.2 ถึง 4.4) เมื่อรวบผู้ป่วยที่ได้รับยาอย่างน้อย 1 โด๊ส พบว่า mean difference ที่ปรับแล้วเท่ากับ 1.5 d/mo (95% CI, -1.5 ถึง 4.4) โดย mean difference ที่ปรับแล้วใน per-protocol analysis เท่ากับ 0.3 d/mo (95% CI, -2.8 ถึง 3.8)

            ผลลัพธ์ด้านรังสีวิทยาที่ดีกว่าของการเพิ่มสารชีวภาพเทียบการเพิ่มยามาตรฐานไม่ได้ลดการเสียงานในผู้ป่วยเริ่มเป็น RA ที่ตอบสนองไม่เพียงพอต่อการรักษาด้วย methotrexate