ผลปรับวิถีชีวิตต่อ Telomerase และ Telomere ในชายตรวจพบมะเร็งต่อมลูกหมากไม่รุนแรง

The Lancet Oncology, Early Online Publication, 17 September 2013.

            บทความเรื่อง Effect of Comprehensive Lifestyle Changes on Telomerase Activity and Telomere Length in Men with Biopsy-Proven Low-Risk Prostate Cancer: 5-Year Follow-Up of a Descriptive Pilot Study รายงานว่า telomere ที่สั้นเป็นตัวพยากรณ์ความชราภาพ โรค และการเจ็บป่วยก่อนวัยอันควร และจากที่ก่อนหน้านี้นักวิจัยพบความสัมพันธ์ระหว่างการปรับวิถีชีวิตเป็นระเวลา 3 เดือน และ telomerase activity ที่มากขึ้นในเซลล์ภูมิคุ้มกันจึงได้ติดตามผู้เข้าร่วมวิจัยต่อเพื่อประเมินผลลัพธ์ระยะยาว

            การติดตามได้เปรียบเทียบผู้ชาย 10 คน และกลุ่มควบคุม 25 คน ซึ่งมีผลตรวจชิ้นเนื้อยืนยันว่าเป็นมะเร็งต่อมลูกหมากแบบไม่รุนแรงและเลือกที่จะติดตามอาการ นักวิจัยรวบรวมผู้เข้าร่วมวิจัยระหว่างปี ค.ศ. 2003-2007 จากการศึกษาก่อนหน้านี้และคัดเลือกโดยใช้เกณฑ์เดียวกัน ผู้ชายในกลุ่มแทรกแซงได้ปฏิบัติตามแผนปรับวิถีชีวิต (อาหาร กิจกรรม จัดการความเครียด และการสนับสนุนด้านสังคม) และผู้ชายในกลุ่มควบคุมได้เฝ้าติดตามอาการอย่างเดียว นักวิจัยได้เก็บตัวอย่างเลือดที่ 5 ปี และเปรียบเทียบ relative telomere length และ telomerase enzymatic activity ต่อจำนวนเซลล์ที่มีชีวิตกับข้อมูลที่เส้นฐาน และประเมินความสัมพันธ์กับระดับการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิต

            มัธยฐานของ relative telomere length ที่เพิ่มขึ้นจากเส้นฐานเท่ากับ 0.06 telomere to single-copy gene ratio (T/S) units (IQR -0.05 ถึง 0.11) ในกลุ่มแทรกแซง แต่ลดลงในกลุ่มควบคุม (-0.03 T/S units, -0.05 ถึง 0.03, difference p = 0.03) เมื่อนำข้อมูลจากทั้งสองกลุ่มมารวมกันพบว่า การเกาะติดกับการปรับวิถีชีวิตสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับ relative telomere length หลังปรับตามอายุและความยาวของการติดตาม (T/S units เพิ่มขึ้น 0.07; 95% CI, 0.02-0.12, p = 0.005 สำหรับแต่ละ percentage point ที่เพิ่มขึ้นในคะแนนการเกาะติดการปรับวิถีชีวิต) ที่ 5 ปี พบว่า telomerase activity ลดลงจากเส้นฐาน 0.25 (-2.25 ถึง 2.23) units ในกลุ่มแทรกแซงวิถีชีวิต และ 1.08 (-3.25 ถึง 1.86) units ในกลุ่มควบคุม (p = 0.64) และไม่สัมพันธ์กับการเกาะติดปรับวิถีชีวิต (relative risk 0.93; 95% CI, 0.72-1.20, p = 0.57)

            การปรับวิถีชีวิตสัมพันธ์กับการเพิ่มขึ้นของ relative telomere length หลังการติดตาม 5 ปี เทียบกับกลุ่มควบคุม อย่างไรก็ดี การศึกษานี้ยังคงเป็นการศึกษาขนาดเล็กและจำเป็นต้องมีการศึกษาขนาดใหญ่เพื่อยืนยันผลลัพธ์นี้