ความสัมพันธ์ β-blocker และความเสี่ยงหัวใจและหลอดเลือด
ในผู้ป่วยหลอดเลือดหัวใจตีบซึ่งเข้ารับการผ่าตัดนอกเหนือจากหัวใจ

JAMA Intern Med. 2014;174(3):336-344.

บทความเรื่อง Association of β-blocker Therapy with Risks of Adverse Cardiovascular Events and Deaths in Patients with Ischemic Heart Disease Undergoing Noncardiac Surgery: A Danish Nationwide Cohort Study รายงานว่า ที่ผ่านมามีการวิจารณ์แนวปฏิบัติทางคลินิกซึ่งสนับสนุนการใช้ β-blockers ในการผ่าตัดอื่นที่นอกเหนือจากหัวใจแม้มีหลักฐานอ่อน นอกจากนี้งานวิจัยที่เกี่ยวข้องก็มีขนาดเล็กและไม่ได้ชี้ให้เห็นผลลัพธ์ที่มีนัยสำคัญของ β-blockers ต่อ endpoints หลัก (เช่น กล้ามเนื้อหัวใจตายระหว่างผ่าตัด, ischemic stroke, การตายเนื่องจากโรคหัวใจและหลอดเลือด และการตายจากทุกสาเหตุ)

นักวิจัยประเมินความสัมพันธ์ระหว่างการรักษาด้วย β-blocker กับ major cardiovascular adverse events (MACE) และการตายจากทุกสาเหตุในผู้ป่วยโรคหลอดเลือดหัวใจตีบซึ่งเข้ารับการผ่าตัดอื่นนอกเหนือจากหัวใจ โดยศึกษาจากผู้ป่วยโรคหลอดเลือดหัวใจตีบชาวเดนมาร์กซึ่งเป็นหัวใจล้มเหลวหรือไม่เป็นหัวใจล้มเหลว และมีหรือไม่มีประวัติกล้ามเนื้อหัวใจตาย และเข้ารับการผ่าตัดที่ไม่ใช่การผ่าตัดหัวใจระหว่างวันที่ 24 ตุลาคม ค.ศ. 2004 ถึงวันที่ 31 ธันวาคม ค.ศ. 2009 นักวิจัยใช้ตัวแบบ Cox regression ที่ปรับแล้วคำนวณความเสี่ยง 30 วันต่อ MACE (ischemic stroke, กล้ามเนื้อหัวใจตาย หรือการตายเนื่องจากโรคหัวใจและหลอดเลือด) และการตายทุกสาเหตุที่สัมพันธ์กับการรักษาด้วย β-blocker

จากผู้ป่วยหลอดเลือดหัวใจตีบที่เข้ารับการผ่าตัด 28,263 ราย พบว่า 7,990 ราย (28.3%) มีหัวใจล้มเหลว และ 20,273 ราย (71.7%) ไม่มีหัวใจล้มเหลว โดยมีการใช้ยา β-blockers ใน 4,262 ราย (53.3%) ที่มีหัวใจล้มเหลวและ 7,419 ราย (36.6%) ที่ไม่มีหัวใจล้มเหลว โดยรวมพบว่าการใช้ยา β-blockers สัมพันธ์กับ hazard ratio (HR) ที่เท่ากับ 0.90 (95% CI 0.79-1.02) สำหรับ MACE และ 0.95 (0.85-1.06) สำหรับการตายจากทุกสาเหตุ ในผู้ป่วยที่มีหัวใจล้มเหลวพบว่า การใช้ยา β-blockers สัมพันธ์กับความเสี่ยงที่ต่ำลงอย่างมีนัยสำคัญต่อ MACE (HR 0.75; 95% CI 0.70-0.87) และการตายทุกสาเหตุ (0.80; 0.70-0.92) ขณะที่ในผู้ป่วยที่ไม่มีหัวใจล้มเหลวไม่พบความสัมพันธ์ที่มีนัยสำคัญระหว่างการใช้ยา β-blocker กับ MACE (1.11; 0.92-1.33) หรือการตาย (1.15; 0.98-1.35) (p < 0.001 for interactions) ในผู้ป่วยที่ไม่มีหัวใจล้มเหลวพบว่า β-blockers สัมพันธ์กับความเสี่ยงที่ต่ำลงในผู้ที่เพิ่งมีกล้ามเนื้อหัวใจตาย (<2 x ปี) โดยมี HRs เท่ากับ 0.54 (95% CI 0.37-0.78) สำหรับ MACE และ 0.80 (0.53-1.21) สำหรับการตายจากทุกสาเหตุ (p < 0.02 สำหรับ interactions ระหว่าง β-blockers ระยะเวลาหลังกล้ามเนื้อหัวใจตาย) แต่ไม่มีนัยสำคัญในผู้ป่วยกลุ่มอื่น โดยที่การวิเคราะห์จับคู่คะแนนความโน้มเอียงก็ได้ผลลัพธ์ไม่ต่างกัน

ข้อมูลจากการศึกษาในผู้ป่วยโรคหลอดเลือดหัวใจตีบที่เข้ารับการผ่าตัดนอกเหนือจากหัวใจชี้ว่า การใช้ยา β-blockers สัมพันธ์กับความเสี่ยงที่ต่ำลงต่อ MACE ที่ 30 วัน และการตายเฉพาะในผู้ที่เป็นหัวใจล้มเหลวหรือเพิ่งเป็นกล้ามเนื้อหัวใจตาย